Een Aziatische toerist bezoekt de toeristische hoogtepunten die Nederland te bieden heeft. Nadat hij zijn paspoort is kwijtgeraakt, belandt hij – door vooroordelen en aannames – in een vluchtelingenasiel op een voormalig luxe cruiseschip in Amsterdam. In afwachting van een oplossing voor zijn precaire situatie slaagt hij erin om via non-verbale communicatie bijzondere vriendschappen aan te gaan met de bewoners van het AZC.  

Nadat hij in slaap is gevallen onder een Nederlandse windmolen en achtergelaten is door een groep medereizigers, wordt een Aziatische toerist volledig verdwaald en zonder al zijn bezittingen wakker. Terwijl hij door Groningen loopt, wordt de hij aangezien voor een asielzoeker. Omdat hij zijn situatie niet kan communiceren, komt hij voor hij het weet terecht in een asielcentrum dat gevestigd is op een voormalig cruiseschip in Amsterdam.

Nu hij vastzit in de bureaucratie van zijn ‘asielaanvraag’, leeft hij samen en tussen de andere bewoners van het schip. Ondanks het feit dat hij alleen non-verbaal kan communiceren, kan hij toch vriendschappen met hen sluiten. De vluchtelingen vertrouwen hem hun verhalen toe en hij kan ze op emotioneel niveau begrijpen. Deze hybride film is geïnspireerd op waargebeurde gebeurtenissen en is ontwikkeld met non-acteurs en vluchtelingen die zichzelf spelen op het schip waar ze daadwerkelijk verblijven.